معنی مامور سرشماری

آمارگیر

آمار

گماشته

سرشماری. [س َ ش ُ] (حامص مرکب) شمارش سکنه ٔ یک شهر. (ناظم الاطباء). آمار گرفتن. آمارگیری از مردم شهر یا ده. || (اِ مرکب) مالیات سرانه.

(سَ. شُ) (حامص.) شمارش افراد یک شهر یا کشور.

شمردن و تعیین کردن عدۀ نفوس یک شهر یا یک کشور،

شمارش و تعیین کردن عده نفوس یک کشور

امر کرده شده و حکم کرده شده و فرموده شده ‎ گومارتک گمارده گماشته، اپرهان پروانک به فرمان فرمان یافته (اسم) فرمان داده امر کرده شده: گفت موسی:این مرا دستور نیست بنده ام امهال تو مامور نیست. (مثنوی. نیک. 62: 3)، کسی که او را بکاری گماشته باشند گماشته: زودا که دید خواهم از سعی بخت فرخ مامور امر سلطان ایران ستان و توران. (پیغوملک. لباب. نف. ‎ 54) جمع: مامورین. یا مامور احصائیه. آمارگر. یا مامور اطفائیه. آتش نشان. یا مامور آگاهی. کارآگاه. یا مامور اجرا. کسی که از طرف اداره اجراء دادگستری موظف است که احکام و قرارهای دادگاه را بمرحله عمل درآورد. یا مامور تامینات.

گماشتن، منصوب کردن گماردن (مصدر) مامور ساختن.

آماربرداری، آمارگیری، احصائیه

عامل، کارگزار، وکیل، کارمند، گماشته، مستخدم، متصدی، مسئول، پاسبان، پلیس، فرستاده،
(متضاد) آمر

احصاء السکان، ضریبه الاعناق، إحصاءٌ، أحصاءاتٌ

ضابط، مبعوث، وکیل

کارگزار

controllore

1098